اشک بریزی اشک میشم درد ببینی درد میشم

دستاتو میکشی به سمت دنیا به قد این دنیا واست دست میشم

تو زیباترین پروانه ی عمره منی برای داشتنت میلیونها شمع میشم

چشات میچرخن تو رنگای جهان تو فقط منو ببین قشنگترین رنگ میشم

نفس میکشی از عمق ریهات با نفس بعدیت هوای بیگرد میشم

نازلی تو هرکجا که بخوای پا بزاری من کوچه های اون شهرو از بر میشم

نازلی راه برو منظره هارو ببین آدمای بی روح و پنجره هارو ببین

قدم بزن به قد تمومه این جهان با صدات پارگی هنجره هارو ببین

خفگی نفس پرنده هارو ببین کنار آزادی طناب دارو ببین

تن های ادمای بروحو پس بزن ولی دستهای زخمی و بیروح و بگیر

نازلی با بال قاصدک ها پرواز کن ولی بغض تو قفس قناریارو‌ ببین

وقتی لباسهای نو میپوشی پارگی و  تاول برهنه هارو ببین

وقتی سرتو رو بالش میزاری خستگی کار فرشته هارو ببین

 ی بی نژادی ی بی سرزمین که تمومه زمین جا واسه نفسات هست

به رنگ و نماد هیچ بیرقی نرو سکوت نکن که همجا خفقان هست

پشت آبادیا ویرانه ها خوابن تو باغ حکومتا بی لاله ها لالن

پنبه ها امادیه سرهای سبزن، سبز ها منتظرن هشتادوهشت پاشن

نازلی اینجا همه لبخندا مردن

سربازها تو بازیه شطرنج ها مردن

فریاد ها مردن

شهروندا بیروح تر از گلهای پژمردن

تو رهایی آزادی حبس سلولت نشو

برای هیچ آدمکی لیلی دل خون نشو

پشت به پشت خودت بجنگ و پشت هیچ نقاب و پرده ای پنهون نشو

تو صدای نسل های بی بندو باری

تو هجوم گریه های من طلب کاری

من ی عمره زیره شکنجه های این دنیا لب وا نکردم 

تو شادی تمام این من عزاداری

نازلی من تمومه خواب هامو کشتم

تصویر تو آیینه و قاب هارو کشتم

صدام زخمیه از دست آدما

من حرفها و شعر ها و داد هامو کشتم